پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در زمان زمامداری بشار اسد بر سوریه فولاد ایران به ترکیه رفته و از آنجا با تغییر گواهی مبدا ، آن هم با اعداد و ارقامی حدود ۲۰ تا ۳۰ دلار بالاتر به سوریه، اروپا و دیگر کشورها صادر می‌شد. با سقوط اسد، دست ایران از بازار سوریه قطع شد و ترکیه شانس صادرات مجدد فولاد ایران را بشکل انحصاری پیدا کرده که سود هنگفتی را بدون کوچک ترین زحمتی به جیب این کشور روانه می کند. امارات و عمان نیز تا دو سال پیش با تغییر گواهی مبدا فولاد ایران را خریداری کرده و توسط شرکت خریدار که شعبه‌ای در عمان و امارات داشت در قبال دریافت مبلغی، گواهی مبدا را تغییر داده و به اسم کالای عمانی یا اماراتی صادرات مجدد می‌شد. در شرایطی که تولید فولاد در ایران حدود دو برابر مصرف است سوء مدیریت و نبود نگاه تخصصی به این محصول باعث شده که چوب حراج بر این محصول ملی زده و در حالی عرصه را برای ترکیه خالی کرده‌ایم که این فرصت‌سوزی باعث شده که قیمت‌های ترکیه با قیمت‌های داخلی ما تفاوت ۳۰ دلاری در هر تن داشته باشد و همین مسئله ارز آوری قابل توجهی برای این کشور همسایه ایجاد کرده است؛ فرصتی که تولیدکنندگان داخلی فولاد با وجود قطعی های گاز و برق از آن بی بهره مانده اند.

موضوع مهمی که این روز‌ها محافل اقتصادی را درگیر خود کرده، ضعف بودجه‌بندی بر اساس ورود تحریم‌ها به ایران است.

خروج غیرقانونی و یکجانبه آمریکا از برجام، اقتصاد کشور را با چالش‌هایی روبرو کرده که به اعتقاد برخی فعالان بخش خصوصی، برای گذر از آن‌ها به پارادایم (الگوواره) جدیدی نیاز است؛ نه راه حل‌های موقت بخشنامه‌ای و دستورالعملی